Gedicht over de Studiereis naar Engeland van Nico Brantjes

 

We voelden ons uitverkoren

Huib Sneep hielp ons op gang

Voor een reisje naar Engeland

Nam hij 13 noten op zijn zang

 

13 noten in een bus

13 noten op een boot

13 noten op een eiland

De verassing was groot

 

Zo waren er oude eiken

Imposant en bovenmaats

Waren meer dan respectabel

Soms uitgehold, buitengaats

 

Met één Belg en 12 halfwassen

In het land der Anglicanen

De leermeester en boomtechneut

Verrijkte onze hersenorganen

 

Zoals een oude taxus boom

Op de leylijn bij een kerk

Eeuwenlang werd hij aanbeden

Dat is dus geen duivelswerk

 

Denkend aan die oude tammen

Kastanjes nu in vol ornaat

Nu wel geen paardenvoer meer

Wel respect voor de overmaat

 

Linden waarin te overnachten

Die zelfs in hun 5e leven zijn

Taxussen die stormen overleven

In welke staart zit het venijn

 

Als liefhebber in onze lage landen

Val je wel eens of bezwijk je

Voor een oude kromme linde

Of een wat verdikt eikje

 

Maar met ontzag, bewondering

Rijdend over een eeuwige brug

Brengen ze ons in vervoering

Tot in de Middeleeuwen terug

 

We spreken van supermonumenten

Die telkens weer overleven

Die via hun armen terug op aarde

Zichzelf een nieuw begin geven

 

Eiken, beuken, linden, essen

Eeuwenoud en fenomenaal

Wisten zich alsmaar ter herstellen

En Huib vertelde hun verhaal

 

Een zaak van vallen en herrijzen

Gebroken, verwaaid, nog niet dood

Ze worstelden en kwamen boven

Hun regeneratie is heel groot

 

Hagen die zichzelf vervlechten

Als een ondoordringbare heg

Eeuwenlang voor vee en mensen

Ter bescherming van hun steg

 

Engeland, het land der ponden

Eigenwijs met mile en yard

Jij zorgde voor behoud van bomen

Leverde monumenten naar mijn hart

 

Dit was mijn texit

Over Kent en Sussexit

Geen bomenexit

In het land van Brexit

 

17-9-2016 Nico Brantjes

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *